Selfie #8

Cykl fotografii “Selfie” lokuje się na styku prak­tyki fotograficz­nej i rzeźbiarskiej; jego istotą jest analiza procesu autokreacji, jed­nego z fun­damen­tal­nych tematów sztuki, ale też pod­stawowej kwestii dla kon­dycji dzisiej­szego, post­medial­nego społeczeństwa.

Grzeszykowska tworzy groteskowy, rzeźbiarski kalam­bur: na gładkich, skórzanych tłach eks­ponuje naturalistycz­nie opracowane modele frag­mentów własnego ciała wykonane ze świńskiej skóry. Na naszych oczach składa z części swój autopor­tret, nie­codzienne selfie. Cielesność i autoerotyzm potrak­towane są z wisiel­czym humorem, co prze­mienia doświadczenie estetyczne w zmaganie z pod­stawowymi, egzysten­cjal­nymi emocjami. Wystudiowane kom­pozycje kojarzą się z przerażającymi rekwizytami z planu filmu grozy. Jak w klasycz­nym hor­rorze martwe udaje tu żywe, a żywe – widoczne na zdjęciach dłonie artystki – mar­twieje w geście prezen­tacji nietrwałych obiektów rzeźbiarskich.

Frag­men­taryzacja ciała poprzez sur­realistyczny zabieg wyab­strahowania wybranych narządów i przez użycie ciasnych, fotograficz­nych kadrów, prowadzi do zrównania ze sobą procesów tworzenia i znisz­czenia, kreacji i roz­padu. Części kobiecego ciała są tu zarazem auten­tycz­nymi, zwierzęcymi szczątkami. Grzeszykow­ska demon­tuje własny wizerunek i manipuluje obrazem swojego ciała na różne spo­soby, m.in. sięgając po motywy z rzeźb Aliny Szapocz­nikow. Przybliża się nie­ustan­nie do radykal­nej i przejmującej kon­statacji, że autokreacja jest ledwie kolej­nym, niedoskonałym środkiem zmagania ze śmiertelną naturą ciała.

Selfie #2

Selfie #5

Selfie #6

Selfie #10

Selfie #15

Selfie #18